Vauxhall Motors

Eens in de zoveel tijd begint het te kriebelen en wil ik Football Manager weer een kans geven. Vaak is dat als de competitie net is afgelopen of bijna weer begint. Dat is namelijk wanneer de transferperiode aanbreekt en eigenlijk is de transferperiode misschien wel het spannendste van dat hele voetbalgebeuren. Hoe vaak heb ik niet nagelbijtend op de bank zitten staren op een transferdeadline-avond om te zien of PSV nog een speler wist binnen te harken. Eén keer mocht ik zelf bij zo’n transferdag zijn toen tijdens mijn stage bij PSV op de laatste dag Stef Nijland van FC Groningen werd gehaald. Ik zag mijn stagebegeleider een shirt regelen voor de officiële presentatie en niet veel later stonden we allemaal in het kantoor van Jan Reker voor het tekenen van het contract, inclusief een trotse vader Hans Nijland. Ook toen al was ik gek van Football Manager spellen. Eerst had je Competitie Manager, maar mijn absolute favoriet is toch wel Football Manager 2005, uit - je raad het al - 2005. Dit spel is geweldig: simpel, compleet maar vooral heerlijk speelbaar. Ik heb menig uren en dagen verspild aan het proberen te winnen van de Premier League met Rushden & Diamonds en de Champions League met PSV. Dat ging niet altijd helemaal eerlijk: ik wilde wel eens voor een paar dagen ook een andere club besturen en dan voor bizar hoge bedragen een matige speler halen bij mijn eigen club om deze een kapitaalinjectie te geven, maar het moet wel leuk blijven natuurlijk. De latere versies van Football Manager haalden het niet bij 2005. Toe moeilijk of te traag, te veel onnodige functies die toe zijn gevoegd. En dus heb ik op een verloren middag maar weer eens Football Manager op mijn oude computer gezet. Kijken in hoeveel seizoen ik Vauxhall Motors van de onderste divisie naar de Premier League weet te loodsen.