Verse biologische basilicum

Tijdens onze avondwandeling liepen we langs nieuwbouwhuizen die aan smalle stoepjes lagen. Je kon vrijwel overal naar binnen kijken. Het viel me op dat bijna alle huizen een bakfiets tegen de gevel hadden staan. Bij zowat de helft van de huizen stond een plantje met verse biologische basilicum voor het raam. Het was duidelijk: dit waren niet alleen mensen die heel graag gezond, vers en goed wilden doen, maar vooral ook mensen die dat heel graag naar de buren toe wilden laten zien. Het zou me zelfs niet verbazen als er mensen in de groepsapp van de straat zijn aangesproken op hun losbandige gedrag: "hé buurtjes van nummer 49, ik zag dat jullie geen verse biologische basilicum plantje voor het raam hebben staan. Gaat het wel goed?" Het erge was dat ik ergens ook wel wat jaloezie voelde. De huizen waren prachtig, er was ook duidelijk niet bezuinigd op de lantaarnpalen, speeltuintjes en bestrating. De gemeente had duidelijk het beste voor met wie zo gelukkig was hier een huis te hebben weten te bemachtigen. De avondwandeling eindigde bij een soort hofje, waar in het midden van een driehoek aan huizen een speeltuintje was opgetuigd. De bewoners hadden er zelf een schommel, wipwap en glijbaantje bij gekocht. Een van de buren had zelfs een klein houten huisje gebouwd voor de kinderen. Als ik me een vers biologisch basilicum plantje zou kunnen veroorloven zou ik zo gaan verhuizen. Al ben ik nu al bang voor de groepsapp.