top of page

Vertrouwd

Foto van schrijver: Kasper PapingKasper Paping

De route voelt al bijna vertrouwd als ik voor de zevende keer naar de Brabanthallen fiets vanmiddag voor een coronatest. Mijn klachten zijn vrij minimaal: beetje hoofdpijn, beetje spierpijn, beetje neusverkouden, beetje keelklachten. Het was echter net te veel om te gaan werken en dan moet ik wel een negatieve test hebben om eventueel morgen wel te kunnen komen. Omdat ik ook nog bijna niets heb gegeten voel ik me na een paar straten al slapjes worden. Ik heb het ook veel te warm en ben mijn koptelefoon vergeten, dus voor het eerst fiets ik naar de teststraat zonder een podcast te luisteren. Eenmaal bij de Brabanthallen aangekomen is er wel het een en ander veranderd. Ik hoor verderop het gegil van de kermis, die is neergestreken op de parkeerplaats naast de evenementenhal. Ook fiets ik langs een groot bord van ‘World of dino’s’, waar je voor 21 euro (of meer) naar een paar plastic dinopoppen kan kijken. Ik zet mijn fiets zoals altijd (zo mag je dat zeggen bij de zevende keer) neer in de fietsenstalling bij de ingang van de vaccinatielocatie / teststraat. Het is rustig. Er staan alleen her en der wat mensen met gele hesjes aan om het verkeer te regelen. Ik verbaas me er opnieuw over dat de mensen de van de vaccinatielocatie af komen, letterlijk naast de mensen naar buiten komen die zich net hebben laten testen. Alsof dat lullige hekje corona tegenhoudt. Eenmaal binnen is het al net zo rustig. De teststraat ziet er hetzelfde uit als de vorige keer maar dan nog meer verlaten. Van de ongeveer tien zeecontainers bij de verschillende rijen, is alleen de eerste in gebruik. Er staat een auto ‘binnen’ voor de test en er wacht een auto achter. Verder ben ik de enige klant. Op de achtergrond klinkt harde muziek om de sfeer er in te houden of krijgen, maar dat lukt niet in zo’n enorme hal waar maar op een paar vierkante meter iets gebeurt. Voor de zevende keer krijg ik de vraag of ik me al eerder heb laten testen. Voor de zesde keer is mijn antwoord ja. Een minuutje later sta ik weer buiten en hoor ik het gegil van de kermis weer. Volgende keer echt die koptelefoon niet vergeten.


3 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven

Kasatari Jaaroverzicht 2024

Over een paar uur (een paar dagen als ik dit schrijf) is het 2025. Omdat ik operaties vaak enkele weken vooraf al inplan, heb ik al een...

Comments


Post: Blog2 Post
  • Twitter
  • Instagram

©2023 door kasatari.wix.com . Deze tekst is niet live geschreven. 

bottom of page