In 2018 zat ik voor het laatst in een vliegtuig. Wegingen naar Lissabon op vakantie. Het lijkt niet zo lang geleden maar in 2018 kon je nog redelijk gemakkelijk zonder vliegschaamte reizen. Inmiddels zijn we 3,5 jaar verder en is dankzij corona en de klimaatdiscussies zeggen dat je gaat vliegen in sommige kringen zowat hetzelfde als de holocaust ontkennen. Als het even kan zou ik denk ik liever de trein pakken, mits ik daardoor niet drie keer zoveel geld of tijd kwijt ben. Ik zag gisteren bij Nieuwsuur een item over vliegen en dat bedrijven sinds de coronacrisis ruim de helft minder vliegen op dit moment. Aan het woord was een man die voor zijn werk iets van 150 keer per jaar vloog. Hij leek zich niet bezwaard te voelen. Maar eigenlijk is het natuurlijk van de gekke dat er steeds meer klimaatboetes komen om vliegen te ontmoedigen terwijl er ook nog altijd mensen zijn die in een jaar vaker vliegen dan ik in mijn hele leven. Misschien kan het kabinet er naar kijken hoe het klimaat leed zo eerlijk mogelijk verdeeld kan worden. Geef mensen die vaker dan 1 of 2 keer per jaar vliegen bijvoorbeeld een hele forse extra tax die bij elke extra vlucht nog wat meer oploopt. Of zet een limiet op het aantal vliegbewegingen dat er in een bedrijf per werknemer gemaakt mag worden. Natuurlijk wil ik ook graag mijn steentje bijdragen aan een beter milieu, maar het voelt toch wat gek dat ik en met mij velen nu bijna niet meer het vliegtuig durven te pakken terwijl anderen meerdere keren per week vliegen. En is het nu echt zo nodig? Ik vraag het me af.
top of page
Post: Blog2 Post
bottom of page
Commenti