Voorzitter

Vera Bergkamp is de nieuwe voorzitter van de Tweede Kamer. Bergkamp kreeg veruit de meeste stemmen (74), tegen aftredend voorzitter Arib (38) en medekandidaat Bosma (27). Hoewel ik in de beschouwingen vooraf had gelezen dat het voorzitterschap de fractiediscipline te boven ging en leden anoniem op de voorzitter kunnen stemmen, valt uit de uitslag toch aardig op te merken dat de verschillende kandidaten toch wel aardig via de eigen partij en politieke kant, hun stemmen hebben gekregen. Dat roept - bij mij en vele anderen - vraag op of hier nu de best mogelijk voorzitter is gekozen of gekozen is voor iemand die toevallig uit dezelfde stal komt. Ik zeg niet per se dat Arib de best mogelijke kandidaat was maar er was toch alom lof voor haar optredens de afgelopen jaren en wordt nu toch verpulverd in een direct kandidaat die het allemaal nog moet laten zien. Het is op z’n minst opvallend te noemen hoe weinig krediet Arib voor haar werk van de afgelopen vijf jaar heeft kregen. Dat de VVD zich achter D66 kandidaat Vera Bergkamp heeft gesteld, voelt toch een beetje viezig na alles wat er de afgelopen week is gebeurd. Ik hoop van harte dat Bergkamp om haar kwaliteiten is gekozen, maar D66 en de VVD hebben de schijn toch echt tegen nadat er vorige week nog harde woorden vielen (onze wegen scheiden) en nu Kaag toch de deur voor een formatie mét Rutte weer open heeft gezet. Het voelt, lijkt en ruikt als een bedankje voor het in ieder geval weer proberen van het vormen van een kabinet Rutte 4. Is dit nou die nieuwe politiek? Zijn de achterkamertjes nu echt verleden tijd? Deze week werd duidelijk dat Kaag en Rutte dit weekend gewoon hebben gebeld en elkaar hebben gesproken over de kandidaat uit D66-huize. Dat is in het licht van de afgelopen week nogal onhandig en geeft weinig hoop voor eenieder die hoopte op ander leiderschap. Kaag is een Rutte in schaapskleren. Of ze doet in elk geval heel erg alsof.