Vrijheid moet je doorgeven is het thema van bevrijdingsdag. Een nietszeggend thema waarvan ik het idee heb dat het ieder jaar terugkeert. Ik hoor Ali B ‘s avonds, bij het 5 mei-concert op de Amstel dat de boodschap de laatste jaren steeds meer naar voren komt. ‘Het is niet alleen meer een gratis festival op 5 mei’.
Ali ziet als artiest natuurlijk weer andere dingen dan ik, maar zijn uitspraak verbaast me toch. Ik heb juist niet het idee dat het ergens over gaat. Er ontbreekt context. Er hangen overal vlaggen en spandoeken waarop groot ‘vier vrijheid’ of iets in die trend staat, maar het lijken loze kreten want er wordt nergens echt op ingegaan.
Op het grote podium tijdens bevrijdingsfestival Den Bosch bijvoorbeeld wordt het thema amper aangetikt. Presentator Leon Verdonschot, sympathieke gast verder, komt niet veel verder dan af te tellen van 10 naar 1 met tussendoor het woordje vrijheid. ‘10, vrijheid, 9, vrijheid, 8, vrijheid….’
Symbolischer dan de leegte die je voelt wanneer je alleen het woord een paar keer hardop zegt, kan het bijna niet, zou je zeggen. Vrijheid is verworden tot een woord wat we graag zeggen, maar we weten zelf eigenlijk ook niet meer wat we er mee bedoelen. Toen een meisje op sociale media bij wijze van protest tegen de hypocrisie van de PVV-denkers en andere mens-sceptici, zei dat ze niet mee zou doen aan de herdenking op 4 mei, was de wereld te klein. Maar geef haar eens ongelijk. We staan graag vooraan als onze favoriete artiest op een bevrijdingsfestival komt optreden, maar wat doen we er eigenlijk zelf aan?
Vrijheid is een loos begrip aan het worden, ondanks dat Ali B ziet dat het echt ergens over gaat. Het tegendeel is waar: er is een chronisch gebrek aan duiding en diepgang. Hopelijk komt met volgend jaar verder dan 2, vrijheid, 1, vrijheid.
コメント