Vrijheidsstrijders

Terwijl de wappies alweer hebben ‘gestreden voor onze vrijheid’ in Amsterdam, heb ik dit jaar nog lang niet zoveel bereikt. Ik heb gisteren wel mijn eerste film van 2022 gekeken: Koning van Katoren, een film gebaseerd op het gelijknamige boek. Koning van Katoren was mijn lievelingsboek, al zou ik niet eens goed kunnen uitleggen waarom. Het verhaal van een gewone jongen die koning worden, sprak me blijkbaar aan. Maar het had wellicht ook iets te maken met mijn leraar Roelof die het boek in de klas aan ons voorlas. Het was misschien wel mijn minst favoriete leraar van de hele basisschoolperiode, maar voorlezen kon hij goed en dat deed hij ook dagelijks. Verder heb ik vanmiddag twee begrafenissen teruggeluisterd. Ik had de cd’s even meegenomen uit Groningen omdat ik me herinnerde dat er veel goede muziek gedraaid werd. Enkele nummers wist ik zo nog wel, maar andere hoopte ik door het luisteren terug te kunnen halen. Dat viel een beetje tegen. De meeste liedjes had ik al in de diverse playlists en het einde van de tweede begrafenis werd overstemd door het geluid van de stofzuiger. Daarmee kwam ook direct een einde aan mijn vakantie. Als er iets is waar ik even geen zin in heb is mensen te woord staan die voorlopig nog op hun operatie zullen moeten wachten. Zeker na het zien van de beelden uit Amsterdam waar de vrijheidsstrijders het weer eens nodig vonden om met duizenden bij elkaar te komen midden in een pandemie.