Voor het eerst in zes dagen konden we voor langere tijd naar buiten. Noël moest weliswaar nog twee dagen langer binnen blijven, maar met onze negatieve testen van zaterdag was onze quarantaine officieel opgeheven. Ik was benieuwd hoe buiten er nu uit zou zien, maar het bleek dat buiten nog altijd hetzelfde was als voor onze opsluiting. Wel was het extreem rustig buiten. We deden even na 12 uur de deur achter ons dicht, het was bewolkt maar droog en bijna de hele route was uitgestorven. Slecht heel sporadisch fietste er iemand langs of maakte er nog iemand, net als wij, een ommetje. Op de een of andere manier had ik verwacht dat iedereen nu even zou gaan wandelen, omdat wandelen behalve boodschappen doen vanaf vandaag weer het enige is wat je überhaupt kunt doen. We gingen langs een tweetal speeltuinen en liepen langs de minibieb - waar we een paar boeken meenemen - via de bolwoningen weer terug richting ons huis. Omdat Luna nog naar een derde speeltuin wilde en Otis het koud had ging ik met Otis vast huiswaarts. Na een paar minuten ging de telefoon. In mijn beeldscherm stond ‘kart- en bowlingbaan’. Een vriendelijke man aan de telefoon vertelde dat, zoals we wellicht al hadden verwacht, het karten en het bowlen door de nieuwe maatregelen niet door kon gaan. Ik begon een beetje schaapachtig te lachen. Ja, we hadden zoiets al begrepen, maar toch bedankt voor het telefoontje. Staan we zaterdag in ieder geval niet voor een dichte deur.
top of page
Post: Blog2 Post
bottom of page
Commentaires