We (Noël, Otis en ik) liepen over het grindpad terug naar huis. De haren nog half nat en een tas vol natte zwemspullen in de hand. “Gaan we zo nog een spelletje doen?” Het was net na 21 uur wist ik, want zo laat ging het zwembad ook dicht. “Ik wil dat spel met die boten doen,” wist Noël. Hij bedoelt zeeslag, dat hij ons een paar dagen eerder ook zien spelen. Maar Otis wilde dat niet. “Ik wil het spel met de vogels en de eieren doen!” Hij bedoelde Wingspan, een vrij ingewikkeld spel waarbij je vogels moet ‘bouwen’, die vervolgens eieren kunnen leggen, voedsel kunnen verzamelen en waarna je weer nieuwe vogels kunt verzamelen om te ‘bouwen’. Niet echt een kort spel dus, maar ik wilde het spel zelf al erg lang spelen. Toen we bij het huisje aankwamen was Noël inmiddels ook wel om. Hij wilde het spel ook wel proberen. Toen ik het uitlegde en werd Noël al helemaal enthousiast. Als hij iets niet echt boeiend vindt merk je dat vrij snel, maar nu stelde hij allemaal vragen over het spelconcept en wat er gebeurt als je dit of dat doet. Otis deed mee samen met Marjolein en vond vooral de eieren en het dobbelen in het vogelhuisje erg interessant. Ook kocht hij de vogels die hij het mooiste vond. Noël probeerde echt een beetje vooruit te denken. “Als ik die vogel pak, dan kan ik straks dat voedsel er bij nemen en dan kan ik ‘m daar bouwen!” Hij ging er helemaal snel van praten en zijn ogen stonden er bij alsof hij net in het kleedhokje van het zwembad nog een lijntje coke had gesnoven. Pas tegen het einde van de derde (van vier) rondes, zag je de aandacht een beetje wegtrekken. We waren toen inclusief uitleg ook al ruim anderhalf uur bezig. Het begon nu wel echt nachtwerk te worden. Otis lag al half op Marjolein’s schoot. Noël zat nog wel aan tafel maar de coke was duidelijk uitgewerkt en hij zat te wippen op zijn stoel alsof deze in de fik stond. Ik stelde voor om dan maar drie ronden te spelen, maar dat wilde Noël niet. Nee, nu zou het ook volbracht worden volgens de regels. Strompelend kwamen we de laatste ronde door. Vooral door heel veel eieren te leggen. Toen de rookwolken waren opgetrokken was Otis in slaap gevallen en won ik met slechts twee punten voorsprong op Noël (67 om 65), die vooral hele dure vogels had gekocht. Otis en Marjolein eindigden op 64 punten, maar de mooiste overwinning was toch wel dat Noël bij het naar bed brengen nogmaals zei dat hij het zo’n leuk spel vond. Otis lag toen al te dromen in zijn bedje.
top of page
Post: Blog2 Post
bottom of page
留言