Wonder

Eigenlijk was het wel lekker dat het vandaag weer eens - ouderwets - alleen maar over het weer ging. Storm Eunice verdrong vandaag de gouden medaille van Thomas Krol, de fuckup van Volt in de grensoverschrijdend gedrag-zaak Gündoğan en zelfs corona was eventjes verdwenen. Dat bleek ook wel in de winkels en online: bij de meeste mensen bleek door de aanstaande afschaling van de maatregelen, vandaag al het mondkapje afgewaaid. Maar het was dus vooral de storm die de aandacht vroeg. Omdat ik vanwege een (niet stormgerelateerde) treinstoring gisteren al zo’n vijf uur onderweg was geweest om terug naar huis te komen, bleef ik vandaag met het oog op Eunice maar thuis. Ik had op m’n werk op iets meer begrip gerekend, maar er werd nogal lauw gereageerd op de mededeling dat ik het niet aandurfde omdat ik bang was dan niet meer op tijd thuis te komen. Na het werken keek ik de rest van de dag filmpjes van mensen die wel naar buiten gingen en bijna van een brug af waaiden of bijna een boom op de auto kregen. Vier mensen keren vandaag door diverse ongelukken niet meer naar huis terug en zullen dat ook nooit meer doen. Dat is triest maar als je zag bij ons (en daar viel het nog relatief mee) maar hoe het er in het hele land aan toe ging, dan vind ik dat bijna een wonder.