Zindelijk

Het voordeel van een dochter die min of meer zindelijk is, is dat je soms in een kwartier tijd met gemak drie keer mee mag naar de wc. Ik had haar overigens voor de zekerheid en in overleg wel een luier aan gedaan. 'Maar die is alleen voor de zekerheid, als je moet ga je gewoon naar de wc.' Dat was goed en dat heb ik geweten ook. We waren in het museum en na bijna twee uur rondstruinen was de fut er wel uit. Ze wilden per se wat kopen bij 'het restaurant'. Restaurant is overigens een groot woord. Het was amper een kantine. De rekken waren leeg, op een paar Marsen, Twixen, stroopwafels en Snickers na. De kinderen mochten elk een reep kiezen en na een paar happen moest dochter al naar de wc. Om te plassen. Ik was allang blij dat ze het gewoon aangaf; de jongens hebben tot ver in hun pubertijd het wachten tot de allerlaatste seconde en dan net de wc niet halen, tot een kunst verheven. Toen we terugkwamen aan tafel hadden de heren (en mevrouw volgde al snel) dorst. Eigenlijk was ik niet van plan iets te kopen maar ik had zelf ook wel zin in een biertje, omdat de mensen een tafel verderop aan een Bavaria flesje aan het lurken waren en zo bezweek ik onder de groepsdruk en alcoholzucht. We hadden amper een eerst slok chocomel, appelsap of Bavaria gedronken toen ze alweer moest. Nu moest ze ook poepen. We gingen weer naar de heren wc, namen deze keer het rechter deurtje en ze ging zitten. Ze keek er erg moeilijk bij dus ik keek op mijn spreekwoordelijke horloge. Dit ging wel even duren. Drie mannen kwamen en gingen in het andere wc-hokje. Bij de laatste zei mijn dochter dat die meneer er wel erg lang op zat. Serieus? Die andere man zit er lang op? Ik vroeg of ze bijna klaar was want de jongens zaten nu wel erg lang alleen aan het tafeltje van 'het restaurant'. Weer een paar minuten later was het dan echt klaar. Half rennend gingen we weer naar onze tafel. Er waren inmiddels twee oudere mannen aan dezelfde tafel gaan zitten. Mijn jongste zoon had een koekje gekregen. Een van de mannen probeerde een gesprek aan te knopen, maar daar had zoon geen zin in. Hij had nu een koekje en dat was veel belangrijker. Ik kon eindelijk ook wat slokken van mijn bier nemen en toen ik het bijna op had kondigde mijn dochter aan dat ze opnieuw naar de wc moest. Er brak wat van binnen, maar natuurlijk ga je mee op zo'n moment. 'Ik moet plassen,' hoorde ik uit de verte, terwijl ze halverwege de wc was.