PARIJS – Vijf dagen lang hebben we als lemmings alle toeristische trekpleisters van Parijs bezocht en op Kasatari.tk vindt u bij deze de eerste onderzoeksresultaten.
Waar moet je beginnen als we het fenomeen Fransman gaan beoordelen? Zouden ze zichzelf ‘normaal’ vinden in de manier waarop wij onszelf als maatstaaf nemen? Of nemen ze zichzelf ook totaal niet serieus? De Fransman hangt in ieder geval van clichés aan elkaar. Als je denkt dat Fransen alleen in films langs de Seine zitten met een zelf meegenomen fles wijn en dito blokjes kaas, heb je het mis. Ook doen ze er totaal niet moeilijk over om met een stokbrood over straat te lopen. Onder de arm nog wel! Nee, dat zie ik ons toch nog niet zo snel doen, met een molen of klompen onder de arm over de Dam paraderen.
Ze hebben soms ook wel last van rare regeltjes. Ik vraag me af of ze zelf wel snappen waarom ze bepaalde regels hebben. Het fenomeen ‘rood stoplicht’ betekent bijvoorbeeld niet veel. En ook metropoortjes worden massaal voorbij gelopen, zonder kaartje, zonder dat iemand er om maalt. De raarste verbodsbordjes hangen door heel de hoofdstad Parijs. Wist u bijvoorbeeld dat het verboden is om met je scooter de Eiffeltoren te beklimmen? Er zijn blijkbaar in het verleden mensen geweest die dit geprobeerd hebben en bij de ingang zijn tegengehouden. ‘Ja maar er hangt toch nergens een bordje dat dit niet mag?’, vroeg ‘ie? En nu hangt er dus een bordje dat het niet mag.
Ook snap ik nog altijd niet waarom je op de Montparnasse Toren geen helm mag dragen. Misschien zijn de Fransen bang dat mensen met een helm op, grotere kanshebbers zijn om van de hoge toren af te springen. Dat levert natuurlijk rotzooi op, zo’n springende toerist, dus eigenlijk een hele logische maatregel, toch? Overigens zijn niet alleen de Fransen soms vreemd bezig. Ook wij, toeristen, klooien vaak maar wat aan. Zelf moest ik wel gniffelen om een jong Nederlands stelletje dat bij de Montparnasse Toren de metro uitstapt, de twee elkaar aankijken en de jongen zegt: ‘waar zijn die schilderijtjes nou?’, om er vervolgens achter te komen dat hij niet in de schilderswijk Montmartre is.
Wat ook een groot raadsel is is de al eerder genoemde Eiffeltoren. De ophef over dit kolossale bouwwerk midden in de stad is groot, maar waarom eigenlijk? Moeten we niet objectief vaststellen dat ‘ie behalve heel erg groot, eigenlijk ook gewoon erg lelijk is? Of maakt dat niet zoveel uit voor een trekpleister? Wel positief is natuurlijk het uitzicht dat je hebt over de stad, maar om daarvoor nu vijf uur in een rij met Japanners te gaan staan om de lift naar boven te kunnen nemen… Als je de trap gebruikt kan je overigens zo doorlopen en dat hebben we dan ook maar gedaan. En dus kan ik nu ook zeggen dat ik op dat lelijke ding heb gestaan. Wel zonde van al die mooie foto’s van Parijs, die worden ontsiert door dat stuk schroot dat ze honderd jaar geleden vergeten zijn te slopen natuurlijk.
Vielen er verder nog zaken op in Parijs? Bijna alle ‘mindere baantjes’ worden bezet door donkere mensen en vrijwel geen enkele hoge functie wordt niet bekleed door een blanke. Ook zijn er duidelijk twee soorten Parijsenaars: aardige, behulpzame mensen en chagrijnige, onbehulpzame dodo’s. Over de prijzen die je in deze stad moet betalen als toerist, kan je discussiëren. Eerlijk gezegd vond ik de meeste bedragen wel meevallen. Alleen de Montparnasse Toren met een lift bezoeken voor bijna elf euro p.p. vonden we toch iets te gortig. Net als de 8 euro 80 voor een biertje die we hebben betaald, in een verder overigens erg leuk, sfeervol en goedkoop restaurant.
Valt er na vijf dagen Parijs iets zinnigs te zeggen over deze stad en haar inwoners? Eigenlijk niet natuurlijk. Parijsenaars zijn soms net mensen en hebben zo hun eigen gebruiken. Omdat we onze eigen eigenaardigheden niet meer zien, doordat de meeste mensen om ons heen dezelfde rare dingen doen, is het leuk om ons af en toe te vergapen aan de vreemde trekjes uit een ander land. De vijf dagen zijn op deze manier zo voorbij gevlogen. En mag ik het nu zeggen? Ja ik mag het nu zeggen: Parijs is nog ver.
Commentaires