Zwakzinnigen

Het lijkt er soms op alsof Nederland in tweeën is gesplitst: de weldenkende mens en een ‘niet geringe groep volslagen zwakzinnigen’. Die laatste omschrijving is niet van mij maar Max Waterman, iemand die vrij regelmatig verstandige dingen op Twitter zet. Hij stelt: “Jarenlang maken ze gebruik van welvaart en vrijheid maar bij een crisis volgen ze slechts hun primitieve egoïstische instincten.” Max constateert terecht dat deze zwakzinnigen al die tijd natuurlijk al onder ons waren, maar dat het nu in coronatijd, bij gebrek aan andere activiteiten, er helemaal uit komt. Je mag de huidige tijd absoluut niet met de (Tweede Wereld)oorlog vergelijken, maar één overeenkomst is er wel: in tijden van crisis wordt pijnlijk blootgelegd wie voor zichzelf kiest en wie voor de groep. Mag je dan niet tegen de regels zijn? Natuurlijk wel. Maar je demonstreert waar dat mag en je houdt je aan de daar geldende regels. Mag je niet demonstreren op het Museumplein? Dan ga je niet naar het Museumplein. Krijg je daar een klap? Dan ben je vooraf waarschijnlijk drie kwartier gewaarschuwd. Gisteren kreeg een vrouw in Eindhoven een waterkanon op haar hoofd. Dat was wellicht niet zo subtiel en zeer waarschijnlijk ook niet zo bedoeld, maar die vrouw werd in de eerste plaats omvergewaterd omdat ze daar zelf naartoe was gegaan en daarna ook nog eens weigerde te vertrekken. Zelf liep ik gisteren met de kinderen een rondje door de wijk, van speeltuin naar speeltuin. Ondertussen was iemand die een Facebook-vriend is diezelfde middag in Eindhoven. Na afloop ze zei dat ze het zo jammer vond dat het zo gewelddadig afliep. Ze kwam voor vreedzaam protest. Waarschijnlijk zal ze zeggen dat ze dat echt nooit verwacht had dat dit zou gebeuren. Ondertussen maakte ze alweer plannen voor een volgende ‘vreedzame’ protest. Laten we vooral niet vergeten dat de zwakzinnigen van gisteren ook gewoon enabled worden door een grote groep zogenaamd nette wappies.