De laatste dag van 2014 is alweer aangebroken. Tussen de spreekwoordelijke oliebollen en champagnekurken zit ik achter mijn laptop mijn traditionele Kasatari-jaaroverzicht te typen. Het was een bewogen jaar. Maar then again, welk jaar is dat nou eigenlijk niet. Centraal thema dit jaar was afscheid. Afscheid van mensen. Van nog meer mensen. Van dienstverbanden. En van huizen.
Om te beginnen nam ik op persoonlijk vlak afscheid van eerst Yvonne van Gilse, directeur van LOC, die na een ziekbed van ruim een jaar veel te vroeg overleed. Niet veel later kwam het bericht dat ik afscheid moest nemen van al mijn collega’s bij LOC omdat mijn contract werd ontbonden vanwege een drastische reorganisatie. LOC gaat in afgeslankte vorm verder met vooral zzp’ers. En zo kwam er een einde aan vijf mooie jaren bij een prachtig bedrijf. En begint 2015 met een zoektocht naar nieuwe avonturen.
In een bewogen herfst namen we tot slot ook afscheid van ons huis aan de Oude Engelenseweg. Er kwam een mooier en vooral groter huis voor in de plaats, vlak bij het Rivierenplein en met uitzicht op de Jumbo. Zo kwam een langgekoesterde verhuisdroom in 2014 dan eindelijk uit. We zeiden daarbij ook gedag tegen ons oude bed en bureau; en lieten nieuwe meubels uit de Ikea binnen.
Verder besloot Noël in juni dat het toch handiger is om op twee benen te lopen. Won Kasper (me) voor de tweede keer de voetbalvoorspelling. Schreef Bert geschiedenis door (wellicht als eerste ooit) in drie verschillende parencategorieën Nederlands kampioen bridge te worden. Gingen we in september eindelijk naar Barcelona en werden daar een beetje verliefd (op de stad). Daarnaast bezochten we in april/mei samen met de familie Paping onder andere Het Land van Bartje. En was er in maart een eerste ‘etentje van opa’ zonder opa in Plasmolen. Zo gaan we op naar 2015, met veel vraagtekens over de toekomst. Maar dat mag de pret toch niet helemaal drukken. Want een afscheid is ook weer een nieuw begin van het onbekende. Iedereen een mooi 2015 gewenst. Cheers en nu foto’s!
Dit artikel wordt (helaas) niet gesponsord
1 januari: Noël ging op de eerste dag van zijn tweede jaar voor het eerst met de fiets naar Hedel.
2 februari: Voor zijn eerste verjaardag onderging Noël een heuse cake smash. Hoe smeriger hoe grappiger uiteraard.
9 maart: Het ‘etentje van opa’ kreeg in ieder geval in 2014 nog een vervolg zónder opa. Ook Gennep werd nog even aangedaan, alwaar cd-fans zich al snel verzamelden voor een winkel die niet meer bleek te bestaan.
28 april: Tijdens ons weekje in Drenthe kwamen we onder andere aanwaaien bij Ellert en Brammert. Om zo’n vijfentwintig jaar na dato herinneringen op te halen. Een kreupele Jonneke moest hier en daar buiten in de kou wachten.
18 mei: het werd een historische dag. Bert werd met 62,00 % overtuigend Nederlands kampioen bridge seniorenparen. Dankzij deze zege werd hij na Nederlands kampioen jeugdparen en Nederlands kampioen paren Meesterklasse, (wellicht als eerste ooit) in drie verschillende parencategorieën Nederlands kampioen bridge
16 juni: We hadden er bijna niet meer op gerekend, maar Noël ging in juni toch maar mooi op twee benen staan en lopen. Eerst in de speeltuin. Toen op de Parade. En niet veel later in grote vaart rondjes lopend door de woonkamer.
13 juli: FM 2014 kwam, was, en ging. Zoals ieder jaar. Ook dit jaar was het weer meer dan geslaagd en voorlopig voor het laatst in Ommen. In 2015 (Milwolda) en 2016 (Wildhaus) maken we namelijk een uitstapje.
12 september: Nadat het jarenlang op het verlanglijstje stond, zijn we dan eindelijk in Barcelona geweest. Een zeer mooie stad met bergen, strand en veel cultuur. Wat ons betreft was het dan ook zeker niet de laatste keer.
19 oktober: Het kwam niet meer onverwachts, maar dat maakte de schok van het overlijden van Yvonne van Gilse (1960-2014) niet minder groot. LOC verloor in het jaar waarin alles veranderde, ook nog eens haar boegbeeld en geweten. Ze gaf me mijn eerste contract en dat vertrouwen zal ik nooit vergeten.
3 november: Na vier jaar wonen bij de Brabanthallen, ging eind oktober dan eindelijk de sleutel voor het laatst in het slot van ons ‘oude’ huis. Ons nieuwe stulpje mag er wezen en voorlopig zijn we weer even heel erg tevreden.
26 december: De weerberichten voorspelden een sneeuwloze Kerst. Maar wonder boven wonder werden we Tweede Kerstdag toch wakker met een bescheiden sneeuwlaag over Groningen. Na een wandeling via de eendjes en het graf van Henk in Noorddijk kwamen we aan bij de bowlingbaan.
コメント