Over een paar uur is het precies negen jaar geleden dat er zich twee vliegtuigen in het WTC boorden. 9/11; een dag waarop de wereld zijn onschuld verloor; een dag die ‘de wereld veranderde’. Het probleem met 9/11 is dat het ieder jaar terugkomt. Dat betekent ook ieder jaar weer herdenken. Ieder jaar weer veroordelen. Ieder jaar treuren. Maar daar hebben de extremisten van de christelijke kerk en politiek dit jaar blijkbaar genoeg van. 9/11 is vanaf dit jaar het moment om je eigen waanideeën de wereld in te slingeren. Het is respectloos, maar krijgt wel aandacht, en daar gaat het tenslotte om. Want het is ‘het vrije woord’. De een, politicus Geert, geeft een speech met een inhoud waar waarschijnlijk veel mensen over gaan vallen. De ander, pastor Jones, verbrandt een boek. Of misschien ook niet. Of toch wel; of we stellen het nog even uit. Het is eigenlijk vooral erg kinderachtig. Aandacht vragen.
Negen jaar geleden waren ‘we’ toch met hele andere dingen bezig. Ik verbande geen koran, en niemand gaf een haatspeech. De aanslagen in Amerika werden voor mij een klein nieuws-trauma, omdat ik alles miste. Ik zat midden in mijn stageperiode bij Biblionet Groningen, afdeling Educatieve Dienst toen het op een dag 11 september werd. Ik weet het nog goed: het was 11 september. Een collega werd opgebeld. Er was iets aan de hand, ik dacht eerst aan een familiecrisis. Nee, de televisie moest aan. Of anders maar de radio.
Het werd de radio, want een televisie was er niet; of ja: boven in de kantine. Op de radio luisterden we verbaast naar de berichten uit New York. Een andere collega pakte meteen alle boeken over New York en de Twin Towers uit de collecties; het waarom ontging me. Even plaatjes kijken van de torens, die er volgens de radio niet meer stonden. Toen ik eenmaal thuiskwam was het hele mediacircus alweer achter de rug. Ik moest het doen met herhalingen. In mijn herinnering was er ook niemand thuis en ik zag ‘ze’ voor het eerst instorten in een lege kamer.
Inmiddels zijn we dus negen jaar verder, maar amper verstandiger. De wereld is cynischer, harder en wraakzuchtiger. De voorpagina’s worden beheerst door mensen als Jones en Wilders en dat is een veeg teken. Dat moet kunnen, is het pleidooi van velen. Iets met vrijheid is het argument. Dat is natuurlijk een beetje waar. Maar de vraag is niet: mogen we beledigen en koran’s verbranden, maar moet je het willen? En moet je daarvoor deze dag misbruiken. Vul de antwoorden zelf maar in.
コメント