Een – overigens niet zo leuke – Twittergrap van Freek de Jonge heeft mij wel aan het denken gezet. “Rechtse hobby’s: de beveiliging van Wilders.” De reacties zijn gemakkelijk te raden. ‘Schandalige opmerking’, ‘al 40 jaar niet meer grappig’, ‘je zou je dood moeten schamen’, ‘goedkope grap’ en zo kan ik nog wel even doorgaan. Ik heb even geen oordeel over de uitspraak, al was het maar omdat het gezien het beroep van De Jonge, zeer waarschijnlijk grappig bedoeld is.
En misschien is dat wel jammer, want gelukkig zet humor soms mensen wel aan het denken. Want is het eigenlijk niet heel erg jammer dat er zoveel geld naar de beveiliging van ons aller Geert gaat? Hoeveel mooie dingen (linske hobby’s zoals kunst en cultuur of ontwikkelingswerk) hadden daar niet van kunnen worden gedaan? Bij verzekeringen is het heel normaal dat iemand die veel risico’s neemt, meer premie betaalt.
In de politiek werkt dat anders. Dat iemand buitensporig veel zijn mond gebruikt voor uitspraken waar mensen zich aan storen en diep door worden beledigd: het zij zo. Dat is de ziekte van het vrije woord. Een recht, met name voor de mensen die zich bewegen in het politieke debat. Maar waarom komen de beveiligingskosten als ware het vanzelfsprekend op rekening van iedereen en niet (deels) voor rekening van (risiconemer) Wilders zelf? Het is zelfs non-done om hier kritische vragen bij te stellen. Of om niet grappige opmerkingen over te maken.
Comments