Het rommelt al zeker vier jaar in zorgcentrum de Hooge Platen in Breskens. Er waren tekorten in de directe zorg aan cliënten, ten onrechte werd voor veel producten ineens een rekening gestuurd. En afspraak na afspraak werd door de locatiemanager niet nagekomen. Vorig jaar greep de cliëntenraad in, met voorzichtige successen tot gevolg.
De kwaliteit van zorg en voeding en het financiële beleid in de instelling waren de raad al jaren een doorn in het oog. “En we liepen als cliëntenraad tegen steeds meer problemen aan. Speciale wensen op het gebied van eten waren niet mogelijk, voor fruit moest, in tegenstelling tot eerder, apart worden betaald. Evenals voor het wassen van beddengoed”, aldus voorzitter van de cliëntenraad Adrienne Roofack. John Peters, secretaris van de raad, vult haar aan: “En als we misstanden wilden aankaarten, werd ons vanuit het bestuur gezegd: bemoei je er niet mee. Gelukkig is dat inmiddels iets anders.” Daar ging wel een hoop aan vooraf.
Toezeggingen
“De locatiemanager was een heel aardig man, maar hij deed ons telkens toezeggingen die hij niet waarmaakte. Er zou geld komen voor een nieuw terras; het werd ieder jaar braaf op de begroting gezet, maar nog altijd is er niets gebeurd. Er werd aan bewoners geld gevraagd als ze een zaaltje wilden gebruiken. Maar een bridgeclub van buiten de instelling kon gewoon gratis kaarten. Terwijl wij weggestuurd werden omdat de zaal dus in gebruik was. Als we problemen probeerden aan te kaarten werd ons gemeld dat het zou worden opgelost. Toch gebeurde er niets. En in sommige beslissingen waar we – hoorden we achteraf – wel inspraak in hadden moeten hebben, werden we niet eens gekend.” Het ging overigens niet alleen mis bij de locatiemanager. “Het ontbrak in het zorgcentrum een beetje aan de drive om dingen beter te doen, leekt het wel.”
Na een zoveelste loze belofte besloot de cliëntenraad vorig jaar LOC in te schakelen voor hulp. “Na een gesprek met de adviseur van LOC hebben we het vertrouwen in de locatiemanager opgezegd. Eigenlijk zijn we gewoon te braaf geweest. Als ons werd verteld dat het goed zou komen, dan geloofden we dat. Maar de locatiemanager lapte alles aan zijn laars.”
Alex Ploegaert, ook lid van de cliëntenraad: “Dat was ook wel ons probleem: we zochten de confrontatie niet direct op. Maar toen we ons er in gingen verdiepen, bleek er van alles niet te kloppen wat ons is verteld.” Het leidde zelfs tot een klacht bij de Inspectie voor de Gezondheidszorg, waarop – uiteindelijk – niet alleen de locatiemanager moest vertrekken, maar ook het hele bestuur en de directie. Adrienne Roofack denkt dat ook andere raden veel meer kunnen bereiken als ze zich onafhankelijker opstellen van de leiding. “Ik denk dat veel cliëntenraden niet weten dat ze veel meer rechten hebben.”
Verbeteringen
Sinds november 2011 zit er een nieuwe locatiemanager en dat heeft al de eerste voorzichtige verbeteringen opgeleverd. “Bepaalde zaken zijn gelukkig teruggedraaid: er hoeft niet meer betaald te worden voor limonade of fruit bijvoorbeeld. Misschien krijgen we zelfs wel een vergoeding voor de ten onrechte gemaakte kosten. En voor het wassen van beddengoed hoeven we ook niet meer te betalen. Al blijft het probleem dat er te weinig handen aan het bed zijn”, denkt John Peters. “De teamleider is overigens fantastisch, maar die kan ook niet alles alleen doen. Je kunt nog zo’n goede koetsier zijn, maar als je paarden op hol slaan…” “Maar ook al moet er nog veel verbeteren, de instelling is nu op de goede weg” denkt Roofack. “Met de nieuwe directie heb ik er in elk geval weer vertrouwen in. Al zijn we er nog lang niet.”
Oorspronkelijke publicatie: Zorg & Zeggenschap, maart 2012
Comments